„Trzy rozmowy”. Wystawa twórczości Konrada Jarodzkiego i Pawła Jarodzkiego

Jak pisze kurator Marek Śnieciński: „zaaranżowanie wystawy, na której spotkają się dzieła Konrada i Pawła Jarodzkich to niełatwe przedsięwzięcie. Obu artystów wiele ze sobą łączyło, ale też równie wiele dzieliło. Należeli do dwóch różnych generacji, zatem – z oczywistych względów – każdy z nich odmiennie musiał wytyczać granicę swej współczesności, każdy wskazywał na inny artystyczno-kulturowy obszar, który był dla niego tożsamościowym punktem odniesienia.

Zasadniczo różnili się przy tym temperamentami twórczymi, mieli odmienny stosunek do szeroko rozumianej kwestii obrazu i obrazowania, a przecież wielokrotnie, dialogowo czy polemicznie, spotykali się tak w sztuce, jak i w życiu”.

Tym, co ich łączyło, obok bliskiego pokrewieństwa, była postawa twórcza – obaj w swych dziełach komentowali otaczającą ich rzeczywistość, zarówno tę materialną, dostępną w codziennych zmysłowych doświadczeniach, jak i tę kulturową, manifestującą się w fenomenach artystycznych, w intelektualnych polemikach czy ideologicznych manipulacjach.

Obaj byli zatem swego rodzaju diagnostami współczesności; dla obu także niezwykle ważne znaczenie miał – jak się wydaje – etyczny wymiar twórczości. Dalecy byli przy tym od artystowskich czy „kapłańskich” gestów i postaw – nie interesował ich romantyczny mit artysty, lecz ważne było raczej beuysowskie w duchu nastawienie, w którym artysta to człowiek świadomy faktu, że jego różnorodne działania są integralnym składnikiem życia – są fenomenami włączonymi w tkankę codzienności.

Obaj mieli świadomość, że świat staje się takim (choćby na pewien czas), jakim stwarzają go nasze o nim narracje, jakim potrafimy go sobie wyobrazić w naszych opowieściach. Opowiadanie o świecie to prastara domena sztuki.

W centrum sztuki Konrada Jarodzkiego był człowiek funkcjonujący wśród rozmaitych egzystencjalnych pokus i zagrożeń oraz łącząca się z tym kwestia przestrzeni i jej metamorfoz, którą to przestrzeń artysta traktował zarówno jako fizyczny fakt, jako plastyczne tworzywo, jak i egzystencjalne, tożsamościowe doświadczenie

W centrum sztuki Pawła Jarodzkiego był człowiek atakowany przez różnorodne kulturowe fenomeny, zagubiony w nich i odnajdujący drogę. Człowiek zanurzony w manipulacje kultury spektaklu, próbujący określić swe miejsce w labiryntach społecznej przestrzeni.

Publikacja „Konrad Jarodzki – Paweł Jarodzki. Trzy rozmowy” będzie w sprzedaży w dniu wernisażu 1 marca w cenie promocyjnej 30 zł w ASP SHOWROOM (Krakowskie Przedmieście 5 oficyna Pałacu Czapskich przy Wydziale Malarstwa) od 4 marca dostępna w cenie 40 zł w sklepie 66P stacjonarnie (ks. Witolda 66, Wrocław) i w sprzedaży wysyłkowej w całej Polsce.

Publikacja towarzyszy wystawie dzieł obu artystów w warszawskiej galerii Salon Akademii. Marek Śnieciński, kurator wystawy i autor tekstu, analizuje specyfikę postawy twórczej i wskazuje na kluczowe wątki obecne w pracach Konrada i Pawła Jarodzkich. Pierwsza z tytułowych rozmów dotyczy erotyki i cielesności i pokazuje dwie odmienne perspektywy opowiadania o ciele. Druga koncentruje się na przemocy, wojnie, śmierci oraz na rozmaitych wymiarach opresyjności kultury, która wpisana jest dzisiaj w rozmaite języki, i te etniczne i te wizualne. Trzecia z tych rozmów ujawnia charakterystyczną postawę obu twórców, którzy byli swego rodzaju diagnostami współczesności i w swoich dziełach zadawali światu niewygodne pytania.

Cena: 40 zł

• Wydawca: Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
• Tekst: Marek Śnieciński
• Redakcja: Marek Śnieciński
• Redakcja tekstu: Elżbieta Łubowicz
• Projekt graficzny: Andrzej Moczydłowski
• ISBN: 978-83-67584-30-2
• Rok wydania: 2024
• Liczba stron: 51
• Okładka: Miękka

Publikacja zrealizowana przy udziale 66P Subiektywnej Instytucji Kultury